باید دشمنىها را شناخت. مشکل ما این است. اینکه بنده مسئله‏ى بصیرت را براى خواص تکرار می‏کنم، به خاطر این است. گاهى اوقات غفلت می‏شود از دشمنی‏هایى که با اساس دارد می‏شود؛ اینها را حمل می‏کنند به مسائل جزئى. 
ما در صدر مشروطه هم متأسفانه همین معنا را داشتیم. در صدر مشروطه هم علماى بزرگى بودند - که من اسم نمىآورم؛ همه می‏شناسید، معروفند - که اینها ندیدند توطئه‏اى را که آن روز غربزدگان و به اصطلاح روشنفکرانى که تحت تأثیر غرب بودند، مغلوب تفکرات غرب بودند، طراحى می‏کردند؛ توجه نکردند که حرفهایى که اینها دارند در مجلس شوراى ملىِ آن زمان می‏زنند، یا در مطبوعاتشان می‏نویسند، مبارزه‏ى با اسلام است؛ این را توجه نکردند، مماشات کردند. 
نتیجه این شد که کسى که می‏دانست و‏ می‏فهمید -مثل مرحوم شیخ فضلاللَّه نورى- جلوى چشم آنها به دار زده شد و اینها حساسیتى پیدا نکردند؛ بعد خود آنهایى هم که به این حساسیت اهمیت و بها نداده بودند، بعد از شیخ فضلاللَّه مورد تعرض و تطاول و تهتک آنها قرار گرفتند و سیلى آنها را خوردند؛ بعضى جانشان را از دست دادند، بعضى آبرویشان را از دست دادند. این اشتباهى است که آنجا انجام گرفت؛ این اشتباه را ما نباید انجام بدهیم.
انسان وقتى نگاه می‏کند، مىبیند آگاهى مردم، بصیرت مردم، احساس مسئولیت مردم در قبال نظام اسلامى، حقیقتاً بىنظیر است. 
با این احساس مسئولیت، با این احساس آمادگى، یقیناً اگر امروز یک حادثه‏اى مثل حادثه‏ى دفاع مقدس در کشور ما پیش مىآمد، کسانى که وارد میدان میشدند، از آن روز که در دفاع مقدس جوانهاى ما مىآمدند، بیشتر خواهد بود و کمتر نخواهد بود. انسان این را از این حرکت عظیم مردمى احساس می‏کند.  (1388/12/06)

 بیانات  دردیدار با طلاب و روحانیون 
پس این مناسبتها و این اصل مسئله‏ى تبلیغ، ناظر است به عمل، همراه با بصیرت و یقین. باید، بصیرت باشد. یقین، یعنى همان ایمان قلبى متعهدانه، وجود داشته باشد و بر پایه‏ى این بصیرت و یقین، حرکت انجام بگیرد. اگر بصیرت بود، یقین بود، اما کارى انجام نگرفت، این مطلوب نیست؛ تبلیغ نشده است. اگر چیزى تبلیغ شد، اما بدون بصیرت و بدون یقین - هر کدام از اینها کم باشد - یک پایه خراب است و مطلوب به دست نخواهد آمد. این یقین همان چیزى است که «ءامن الرّسول بما انزل الیه من ربّه و المؤمنون کلّ ءامن باللَّه و ملائکته و کتبه و رسله»؛ یعنى اولْ کسى که به پیام، اعتقاد و ایمان عمیق پیدا می‏کند، خودِ پیام آور است. اگر این نبود، کار دنباله پیدا نخواهد کرد، نفوذ نخواهد کرد. آن ایمان هم باید با بصیرت همراه باشد؛ همچنانى که حالا درباره‏ى بصیرت مطالبى گفته شده است و روشن است. این، می‏شود عمل صالح. اساس کار طرفداران حقیقت بایست بر این باشد که بصیرت را، راهنمائى را، هرچه میتوانند، برجسته‏تر کنند و این شاخصها را، این مایزها را، این معالم‏الطریق را بیشتر، واضحتر، روشنتر در مقابل چشم مردم قرار بدهند، که مردم بفهمند، تشخیص بدهند و گمراه نشوند. (1388/09/22)

بیانات در آستانه 13آبان
یک عنصر دیگرى که لازم است، بصیرت است. اینى که ملاحظه میکنید بنده مکرر در دیدار جوانها، دانشجویان، قشرهاى مختلف مردم، بر روى بصیرت تکیه می‏کنم، براى این است که در وضع بسیار مهم امروزِ دنیا و موقعیت استثنائى کشور عزیز ما - امروز در دنیا که موقعیت ممتازى است - هرگونه حرکت عمومى به یک بصیرت عمومى احتیاج دارد. 
البته من این را هم به شما بگویم: امروز بصیرت جوانهاى ما هم از جوانان آن روزگارِ اول انقلاب و در اثناى انقلاب، یقیناً بیشتر است. خیلى چیزها را شما امروز می‏دانید، براى شما جزو واضحات است، که آن روزها باید براى جوانها، آنها را شرح می‏دادیم، بیان می‏کردیم؛ اما امروز جوانهاى ما اینها را می‏دانند؛ بصیرت بالاست. در عین حال من تأکید میکنم بر روى بصیرت.(1388/08/12)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: